Zbiór kawy

Zbiór kawy

Herbata jaśminowa

Krtóki film o podawaniu herbaty jaśminowej

Herbata Rooibos

Produkcja herbaty - Sri Lanka

Japońska ceremonia herbaciana

Zbiór herbaty - Sri Lanka

Zbiór herbaty

Oznaczenia odsiewów (pyłów) herbacianych

BOPF – (Broken Orange Pekoe Fannings) herbata gorszej jakości z pyłów łamanych długich i grubych liści.

BPF – (Broken Pekoe Fannings) pył z łamanych grubszych liści o zdecydowanie gorszej jakości.

PF – (Pekoe Fannings) okruchy grubych liści herbacianych.

GD – (Golden Dust) pył liści wysokogatunkowej herbaty, której napar ma żółto-złocisty odcień.

OF – (Orange Fannings) okruchy z długich liści herbat.

BMF – (Broken Mixed Fannings) – mieszanka z okruchów łamanych liści herbat.

Oznaczenia herbat łamanych

B – (Broken) takim skrótem oznacza się herbaty łamane. Znajdująca się z tym symbolem cyfra 1 sugeruje najwyższą jakość.

GFBOP – (Golden Flowery Broken Orange Pekoe) mieszanka o złocistym naparze, z łamanych długich liści oraz krótszych i nieco grubszych.

GBOP - (Golden Broken Orange Pekoe) herbata o złocistym naparze z łamanych długich i grubych liści.

TGBOP – (Tippy Golden broken Orange Pekoe) każda herbata z oznaczeniem T (czyli Tip) oznacza herbatę najwyższej jakości, sporządzoną z liści nierozwiniętych jeszcze pączków lub przynajmniej ze znaczną ich domieszką. Oznaczenie TGBOP wskazuje także na obecność w herbacie łamanych długich i grubych liści.

TGFBOP – (Tippy Golden Flowery broken Orange Pekoe) wysokiej jakości herbata zawierająca najmłodsze pędy herbat oraz łamane długie i grube liście. Napar jest w kolorze złocisto-bursztynowym.

FBOP – (Flowery broken Orange Pekoe) herbata zawierająca łamane długie i grube liście oraz najmłodsze pędy herbat.

BPS – (Broken Pekoe Souchong) zawiera łamane grube liście oraz podłużnie zwinięte duże liście o nieregularnych wielkościach.

BOP – (Broken Orange Pekoe) herbata zawierająca łamane długie i grube liście.

BP – (Broken Pekoe) łamane grube liście.

Oznaczenia herbat o całych liściach

GFOP – (Golden Flowery Orange Pekoe) wysokogatunkowa herbata z końców złocistych pączków. Napar ma także zabarwienie złocistożółte.

FOP – (Flowery Orange Pekoe) herbata zebrana z pierwszych liści pędów i ostatnich pąków. Są to bardzo młode i delikatne liście o wyjątkowym aromacie.

SFTGFOP – (Special Finest Tippy Golden Flowery Orange Pekoe) są to najwyższej jakości herbaty z pierwszych liści pędów herbacianych. Napar ma złocisto-bursztynowy kolor.

P – (Pekoe) herbata z liści krótszych i grubszych, tym samym mniej delikatnych.

OP – (Orange Pekoe) herbata sporządzona z liści długich, nieco szpiczastych. Nie zawiera koniuszków pączków.

FP – (Flowery Pekoe) jest to herbata, której liście są zwijane.

S – (Souchong) charakteryzuje się dużymi liśćmi, które zwija się podłużnie. Poszczególne kawałki są różnej długości.

PS – (Pekoe Souchong) herbata zawierająca liście jeszcze krótsze i twardsze niż Pekoe.

Reklama Mighty Leaf w Czechach

Reklama Mighty Leaf Tea w Czechach

Ceremonia herbaciana

Krótki film o herbacie "Love of tea"

Gotowanie wody na herbatę

Aby wydobyć pełnię smaku i aromatu herbaty należy nauczyć się gotować wodę do tzw. "białego wrzenia". Nie powinno się przegotować wody przeznaczonej do zaparzania herbaty. Proces wrzenia wody jest dość złożony i składa się z trzech etapów. Pierwsze stadium rozpoczyna się odrywaniem pęcherzyków powietrza od dna i ścian czajnika tak, że zaczynają się one pojawiać na powierzchni wody. W drugim stadium wrzenia pęcherzyki te masowo unoszą się ku górze powodując lekkie zmętnienie, a nawet zbielenie wody. Ten właśnie etap nazywamy "białym wrzeniem". Trwa on bardzo krótko i szybko przechodzi w trzecie stadium - wrzenie intensywne i burzliwe. Przegotowana woda znacznie pogarsza jakość herbaty. Pozbawiona dużej ilości tlenu dodaje naparowi twardości, zubaża go i powoduje prawie całkowite ulotnienie aromatu herbaty. Natomiast woda niedogotowana (znajdująca się w pierwszym stadium wrzenia) obniża jedynie ekstraktywność herbaty, nie przyczyniając się do znaczącego pogorszenia jej jakości. Pamiętać należy, że nie wolno kilkakrotnie gotować tej samej wody, gdyż herbata zalana taką wodą w znacznym stopniu straci swój smak i aromat.

Zbiór herbaty

Historia herbaty

Inne odmiany kawy

Latte macchiato
Do wysokiej szklanki wlewane jest podwójne espresso, do którego dolewa się gorącego mleka. Do tego można dodać także odrobinę spienionego mleka.

Caffè latte
Rodzaj kawy z mlekiem. Dużą filiżankę napełnia się podwójnym lub wydłużonym espresso, uzupełniajac do końca gorącym mlekiem.

Caffè moca
Do wysokiej szklanki wlewane jest w 1/3 espresso, w 1/3 gorące mleko i w 1/3 kakao. Może być serwowane ze spienionym mlekiem lub bez.

Philbert Routin - Historia

Historia firmy Philiberta Routin zaczyna się w roku 1883. We własnym domu położonym w sercu Francuskich Alp Philibert Routin założył laboratorium, gdzie przy pomocy technik destylacji, maceracji i aromatyzacji tworzył pierwsze napoje alkoholowe i syropy. Do swojej, początkowo niewielkiej produkcji, wykorzystywał rośliny, które osobiście zbierał przemierzając góry. Doskonale znał się na właściwościach aromatycznych każdej z nich co pozwoliło otrzymywać produkty o doskonałym smaku i aromacie. Philibert Routin był jednym z pomysłodawców Wermutu - wina korzenno - ziołowego, które jest jednym ze składników bardzo popularnego koktajlu o nazwie Manhattan. Filozofią Philiberta Routin, która towarzyszyła mu przy tworzeniu wszelkich napoi było zachowanie sił , aromatów i smaków , przekazywanych nam przez naturę i podanie ich w jak największej ilości.

Na przełomie wieków firmę przejął syn Leon , który zmarł nagle w 1938r. Od tego czasu odpowiedzialność za firmę Routin przejął jego przyjaciel, który kontynuował i rozwijał odziedziczone tradycje. Zachowując filozofię założyciela firmy i wykorzystując od lat pilnie strzeżone przepisy i proporcje firma z niewielkiego rodzinnego biznesu stała się wielkim przedsiębiorstwem symfonii smaków i aromatów. W celu uhonorowania założyciela, syropy aromatyzowane produkowane przez firmę, zostały nazwane: " 1883 de Philibert Routin", które dzisiaj przenoszą nas w świat smaków i zapachów owoców i roślin równie doskonałych jak sto lat temu.

Kawa Brasiliana

Składniki:

• 2 łyżki kawy rozpuszczalnej
• 50 g cukru
• 500 ml mleka
• 1 opakowanie lodów waniliowych

Przygotowanie:

Kawę wymieszać z cukrem i mlekiem, aż do rozpuszczenia się sproszkowanej kawy i cukru. Lody waniliowe pokroić w kostkę i nałożyć do wysokich szklanek. Dodać kawę zmieszaną z mlekiem. Napój podawać od razu po przygotowaniu.

Sposób przyrządzania herbaty

Sposób przyrządzania herbaty

Sposób przyrządzania herbaty znany jest już od około 4 tysięcy lat. W tym czasie w związku z piciem herbaty zrodziło się wiele zwyczajów, m.in. japońska ceremonia picia herbaty czy angielski five o'clock. W wielu krajach znane są napoje na bazie herbaty zwane czajem.

Czarna herbata
Czarną herbatę powinno się zalewać wrzącą wodą (100°C). Najczęstszym błędem popełnianym podczas przyrządzania czarnej herbaty jest użycie wody o zbyt niskiej temperaturze. Herbatę powinno się zaparzać trzy do pięciu minut, po tym czasie zaczyna się uwalniać tanina, która neutralizuje pobudzające działanie teofiliny i kofeiny, dodatkowo herbata staje się gorzka.

Zielona herbata
Herbatę zieloną należy zalewać wodą o temperaturze od 60°C do 80°C w zależności od rodzaju herbaty. Parzyć należy do trzech minut, aby herbata nie nabrała gorzkiego posmaku. Te same liście można parzyć nawet do 3 razy, a najwartościowszym naparem jest zazwyczaj drugi.

Biała herbata
Tę wykwintną herbatę parzyć można trzykrotnie w temperaturze 85°C. Należy ją parzyć ok. 5-7 min, wtedy biała herbata zachowuje najlepsze wartości smakowe.

Żółta herbata
Żółtą herbatę parzy się tylko raz. Temperatura powinna wynosić 90°C. Parzenie trwa standardowo: 3 minuty.

Oolong
Herbatę półfermentowaną typu oolong (czarny smok) parzy się w temperaturze 90°C przez 3-4 minuty. Jako że można ją parzyć nawet do czterech razy, to trzeci i czwarty napar można zostawić nawet na około 5-6 minut aby "wycisnąć" z nich cały aromat. Uwaga, herbata typu oolong nie jest w żaden sposób rozdrabniana, są to po prostu całe ususzone i zrolowane liście. Dlatego właśnie, aby oddała cały swój aromat, powinna być parzona w dużych dzbankach, aby liście mogły się rozwinąć.

Pu-Erh
czyli herbata czerwona. Parzenie trwa 3 minuty i odbywa się w temperaturze 90-100°C. Parzenie Pu-Erh odbywać się może wielokrotnie, bo herbata ta w każdym kolejnym parzeniu oddaje do naparu inne dobroczynne substancje.

Przyrządzanie herbaty w Mongolii i Tybecie W Mongolii (a także wśród m.in. Buriatów, Kałmuków, Kirgizów, którzy zapożyczyli ten sposób od Mongołów) tradycyjnie herbatę sporządzało się gotując prasowaną zieloną herbatę w mleku (bez wody), dodając masło lub łój barani oraz mąkę i sól. Czasami dodawano też krew zwierzęcą. Tybetańczycy herbatę zieloną gotują w wodzie, ale z dużym dodatkiem mleka jaka, solą, a następnie ubijają w beczce do jednorodnej konsystencji. Ta receptura przyrządzania herbaty utrzymuje się wciąż w tych rejonach, jednak często jest zastępowana obecnie przez "typową" herbatę zaparzaną w wodzie, choć z dodatkiem mleka, tłuszczu i soli.

Źródło: Wikipedia

Odmiany Espresso

Espresso
We Włoszech po prostu nazywane "un caffe". Z reguły przyrządza się je z ok. 7 g zmielonej kawy. Filiżankę wypełnia się w 2/3 objętości.

Doppio
Podwójne espresso, czyli z podwójną ilością wody i kawy. Oznacza to również podwójnie intensywny smak.

Ristretto albo corto
Mocne espresso z małą ilością wody, to znaczy, że filiżanka jest wypełniona tylko do połowy. Ristretto jest bardzo mocne, ma intensywny smak.

Doppio ristretto
Podwójne ristretto, czyli podwójna ilość kawy zaparzona w podwójnie zmniejszonej ilości wody.

Lungo
Jeśli przy przyrządzaniu espresso dodamy nieco więcej wody, aż do wypełnienia całej filiżanki, otrzymamy "wydłużone" espresso, czyli lungo.

Corretto
Corretto to espresso z dodatkiem grappy, brandy lub likieru. Coretto jest serwowane w filiżance do espresso.

Macchiato
Espresso ozdobione mleczną pianą, serwowane w filiżance do espresso. Nie jest to jednak małe cappuccino, ponieważ nie dolewa się do niego gorącego mleka.

Marocchino
Jest to macchiato, którego piana na wierzchu jest dodatkowo posypana szczyptą kakao.

Historia Kawy - Kawa w Polsce

Do Polski kawa dotarła pod koniec XVII wieku z południa, od panujących nad Mołdawią Turków. Wiadomo, że jej miłośnikami byli Jan III Sobieski, oraz Bohdan Chmielnicki, powszechnie jednak nowy napój uznawano za niesmaczny, a nawet szkodliwy. Potępiali go m.in. Wacław Potocki i Jan Andrzej Morsztyn. Kawa zyskała większą popularność dopiero na przełomie XVII i XVIII w. Najpierw moda na jej spożycie ogarnęła Gdańsk, gdzie powstały pierwsze kawiarnie zwane kafehauzami. Następnie rozpowszechniła się na resztę kraju. Już na początku XVIII wieku znalazła się w podręcznikach medycznych jako specyfik na schorzenia przewodu pokarmowego. Początkowo kawa była napojem elitarnym, ale od XVIII w. stała się bardziej popularna i łatwiej dostępna. Propagowały ją czasopisma "Monitor" i "Patriota Polski", zapewniając, że nowa używka nie szkodzi zdrowiu i nie pozbawia zdolności do pracy. W połowie stulecia Józef Epifani Minasowicz przyczynił się do opublikowania pierwszej monografii na temat kawy w języku polskim, którą napisał jezuicki misjonarz i orientalista Tadeusz Krusiński. Mimo protestów przeciwników, kawa zyskiwała sobie coraz większe grono zwolenników. Uwielbiał ją Ignacy Krasicki, w 1779 Adam Kazimierz Czartoryski napisał nawet komedię "Kawa". W 1795 ukazał się pierwszy w języku polskim podręcznik dla kawiarzy "Krótka wiadomość o kawie i jej właściwościach i skutkach na zdrowie ludzi spływających..." – przekład z jęz. francuskiego.

Najchętniej kupowano sprowadzaną z Turcji de mocca. Gdy jej nie było, sięgano po ziarna z Lewantu, Martyniki, Indii Holenderskich. Spopularyzowanie się używki pozwoliło rozwinąć wytwórczość porcelany i fajansu w manufakturach w Białej Podlaskiej, Żółkwi czy Ćmielowie.

Początkowo kawę pito na wzór wschodni, czyli bez żadnych dodatków. Szybko zaczęto jednak dodawać m.in. mleko, słodką śmietanę, cukier, a nawet sól. Pod koniec XVIII wieku mocna kawa "po polsku", pita z wyborową tłustą śmietanką, wśród cudzoziemców dorównywała sławą naszemu chlebowi. Dla odróżnienia kawę słabą zwano "niemiecką" lub "śląską". Czarną kawę pijano już tylko w czasie postów celem umartwiania się.

W drugiej połowie XVIII wieku z Prus przyszła praktyka mieszania kawy z cykorią. W 1818 Ferdynard Bohm założył we Włocławku pierwszą wytwórnię kawy zbożowej. W użyciu, szczególnie wśród ludzi niezamożnych były też inne jej substytuty wytwarzane m.in. z bobu, żołędzi lub palonego grochu.

Wielką karierę w miastach zrobiły kawy lub kafehauzy, z czasem nazwane kawiarniami. Na początku XVIII wieku Antoni Momber założył sławną później kawiarnię w Gdańsku, a w 1724 Francuz Henri Duval otworzył lokal w Warszawie. Życie kawiarniane nabierało tempa. W 1822 w Warszawie działały 122, a w 1844 aż 180 kawiarni. W Krakowie w połowie stulecia naliczono 55 lokali, które rywalizowały z zachowującymi odrębność cukierniami. W XIX wieku kawiarnie przekształciły się na lokale o charakterze klubowym. Istniał, szczególnie w różnego rodzaju karczmach, obyczaj wzmacniania kawy alkoholem.

Odmienny obyczaj spożycia kawy wykształcił się wśród ziemiaństwa. Zamożna szlachta zatrudniała wykwalifikowaną służbę (tzw. "kawiarkę"), której zadaniem było parzenie kawy. Za idealny napój w XIX wieku uznawano ten mający "czarność węgla, przejrzystość bursztynu, zapach mokki i gęstość miodowego płynu"[1]. Kawę podawano rankiem do łóżka państwa "na rozbudzenie". Pijano ją także dla smaku podczas podwieczorku.

Handlem kawą na ziemiach polskich zajmowali się początkowo kupcy obracającymi wszelkimi towarami. Firmy specjalizujące się w obrocie kawą pojawiły się około połowy XIX wieku w Galicji. Aż do końca XIX wieku sprzedawano kawę w postaci surowej. Palić należało ją samemu. Służyły temu skomplikowane maszynki do kawy, będące obowiązkowym wyposażeniem mieszczańskiego, bądź inteligenckiego domu. Ponieważ efekt nie zawsze był dobry, lepiej było wybrać się do kawiarni. Przełom nastąpił w 1882, gdy Tadeusz Tarasiewicz, właściciel firmy "Pluton", zaoferował kawę paloną we własnej palarni.

W odrodzonej Polsce wśród firm handlujących kawą największe znaczenie miały: Pluton, Spółdzielnia Spożywców Społem, Wielkopolski Skład Kawy, a także Julius Meinl oraz warszawskie przedsiębiorstwa Józefa Fettera i Alfreda Jurzykowskiego. Z powodu kryzysu gospodarczego firmy powołały Zrzeszenie Importerów Kawy i Herbaty RP, a następnie Kompanię Handlu Zamorskiego.

Podczas II wojny światowej powróciły dawne sposoby wytwarzania kawy domowymi sposobami. Otrzymywano ją przede wszystkim z żołędzi palonych na płycie kuchennej. Niedobory kawy nie zniknęły w okresie PRLu, stając się ważnym problemem społecznym. Dopiero w 1964 r. udało się przekroczyć wysokość jej przedwojennego importu. Kawa stała się niezbędnym elementem życia biurowego, szczególnie po wprowadzeniu w latach 60. w Warszawie przepisu o rozpoczynaniu pracy o godzinie szóstej. W efekcie używka zaczęła stanowić jeden z najpowszechniejszych rodzajów łapówek. Importowane ziarna bezskutecznie próbowano zastąpić kawą zbożową rodzimej produkcji ("Inka"). Spadkiem po PRL-u stał się między innymi zwyczaj podawania kawy w szklankach, a nie filiżankach. Obecnie, zwłaszcza wśród młodego pokolenia upowszechnił się zwyczaj picia kawy z ceramicznych kubków.

Wraz z wprowadzeniem gospodarki wolnorynkowej zniknął problem niedoborów kawy, która ponownie stała się napojem ogólnodostępnym.

Źródło: Wikipedia

Herbata Jaśminowa - Harney&Sons

Dragon Pearl Jasmine - wyjatkowy Jaśmin. Zrolowane liście białej i zielonej herbaty aromatyzowane jaśminem. Po zaparzeniu perełki rozwijają się uwalniając czarujący zapach i doskonały smak.

Prawidłowy sposób parzenia herbaty jasminowej: w rozgrzanym gorącą wodą dzbanuszku umieść saszetke z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej gorąca wodą o tem. ok. 83C i wyjmij ją po 4 minutach.

Art late (4)

Herbaty Harney&Sons w jedwabnych saszetkach

Firma Harney & Sons jest dumna mogąc zaoferować swoim klientom herbaty sypane, pakowne w przepiękne jedwabne saszetki. Doskonałe połączenie jakości herbaty sypanej oraz korzyści z użycia saszetki, które znajduje aprobatę u najbardziej wybrednych koneserów herbaty. Jako że jesteśmy pierwszą firmą, która wprowadziła jedwabne saszetki na rynki Europy Centralnej i Wschodniej, nasi klienci mogą liczyć na nieporównywalną świeżość, jakość i różnorodność naszych mieszanek. Nasze saszetki dostępne są w puszkach po 20 sztuk.
Herbaty w puszkach dostępne są w 3 kolekcjach:

• Classic
• Blends
• Historical Royal Palaces

Historia herbaty

Historia herbaty

Według jednej z legend początki herbaty sięgają 2737 roku p.n.e., w którym chiński cesarz Szen Nung przypadkowo zaparzył pierwszy napar z liści herbaty. Zgodnie z inna opowieścią, pierwszy był hinduski mnich Bodhidharma. Prawda jest trudna do ustalenia; wiadomo, że herbatę od dawna znali Chińczycy, jednak pierwsze zapiski na jej temat pochodzą dopiero z VIII wieku p.n.e., z księgi Chou Huna (770 rok).

W VIII wieku chiński poeta Lu You napisał Świętą księgę herbaty, zawierającą opis krzewu herbacianego, narzędzi do zbioru i selekcji liści, przyborów do ceremonii przyrządzania i picia herbaty. Zawierała również spis plantacji i wielbicieli tego napoju[1].

Herbata poza Chinami
Dopiero ok. 803 roku n.e. mnich Dengyo Daishi przywiózł z Chin pierwsze nasiona krzewu herbacianego do Japonii, gdzie rozpoczęto jej uprawę. Kultura związana z piciem herbaty przyjęła w obu krajach zupełnie odmienne postaci. Różnice wynikają głównie z odmiennego podejścia filozoficznego. W Japonii narodziła się ceremonia parzenia herbaty związana z ascetyczną filozofią i estetyką buddyzmu zen, zwana Cha-no-yu, Droga Herbaty, która do dzisiaj kultywowana jest w tym kraju. Jest to sztuka, która odznacza się umiłowaniem piękna. Okakura Kakuzo, autor monografii Księga herbaty, określa tę ceremonię jako kult oparty na adoracji piękna istniejącego pośród przyziemnych realiów codziennej egzystencji. Obrzędy chińskie natomiast, dużo starsze od japońskich, związane z taoizmem i konfucjanizmem oraz wierzeniami i praktykami różnych ludów zamieszkujących kontynentalne Chiny ulegały na przestrzeni wieków silnej regionalizacji. Dziś w całych Chinach można napotkać rozliczne ceremonie picia herbaty charakterystyczne np. dla różnych mniejszości narodowych. Herbata w Chinach darzona jest tak dużą estymą że stanowi nawet kluczowy element tradycyjnych chińskich zaślubin.

Herbata pojawiła się w Mongolii pod koniec V wieku n.e., a w Tybecie w 620 n.e., w Tybecie bardzo szybko stała się podstawowym (obok kumysu) napojem, a w Mongolii upowszechniła się w XII wieku. Jednakże, w odróżnieniu od Chin i Japonii nie wykształcono tam tak rozbudowanych ceremonii picia herbaty, zaś sam proces przyrządzania i smak herbaty znacząco się różnił od chińskiego wzoru.

Podróż do Europy
Po raz pierwszy z herbatą zetknęli się, w pierwszej połowie XVI wieku, Rosjanie, w czasie podboju Syberii i kontaktów dyplomatycznych z Chinami. Pierwsze w Zachodniej Europie informacje o herbacie pochodzą z końca XVI wieku (Marco Polo o niej nie wspomina). Podał je jezuita J.P. Maffei (1589) w dziele Historia Indii. Po nim o herbacie pisali Mikołaj Trigault (1615) i Alvaro Samedo (1643).

Po nich, znacznie większy zakres informacji podał polski misjonarz, podróżnik i przyrodnik Michał Boym, zauważając dwa rodzaje herbaty: zieloną i żółtą (tzw. kwiatową), oraz że liście suszy się również na ogniu, nie tylko na słońcu. W rękopisie Rerum Sinensium Compendiosa Descriptio, napisanym przed rokiem 1656, opisał herbatę w sposób następujący:

Krzew, z którego liści przygotowany jest słynny w całych Chinach napój, nazywany jest Cia. Zbierają liście na wzgórzach, suszą je na małym ogniu na żelaznych siatkach i zalewają wrzącą wodą, przez co jest zielony lub żółty. Zwykle rozkoszują się pijąc go w stanie gorzkim. Dodając do niego słodyczy, często częstują nim gości. Japończycy mieszają proszek z liści z wodą i piją. Jednostka wagi najlepszej herbaty kosztuje często bardzo drogo. Orzeźwia przy upałach, zapobiega tworzeniu się kamieni i senności[2].

Do Europy herbatę przywieźli Holendrzy na początku XVII wieku. Do Anglii herbata trafiła w 1658 za sprawą kupca Thomasa Garrawaya. W 1618 herbata pojawiła się w Rosji jako dar cesarza Chin dla cara Michała I Romanowa.

Polska
Pierwsze znane wzmianki o herbacie pojawiają się w liście króla Jana II Kazimierza do żony Ludwiki Marii (XVII wiek). Początkowo była traktowana jako ziele lecznicze i zwyczaj picia herbaty rozpowszechnił się dopiero w drugiej połowie XVIII wieku, pomogły w tym również dobre stosunki handlowe pomiędzy Polską i Anglią. Ze względu na wysoką cenę napój ten pity był jedynie na dworze królewskim, dworach magnackich oraz bogatej szlachty i mieszczan. W XIX wieku nastąpiło dalsze upowszechnienie dzięki samowarom sprowadzonych przez wojska rosyjskie.

Źródło: Wikipedia

IRISH CREAM COFFEE

Składniki:

• 15 ml syropu 1883 de Philibert Routin Irish Cream
  
• 120 ml goracej kawy
• Bita śmietana
• Kakao do posypania

Sposób Przygotowania:
Do szkalnki wlej syrop, dodaj kawę. Wymieszaj. Na wierzchu ułóż bita śmietanę. Posyp kakaem.

Źródło: www.1883.com

Historia kawy - Kawa w Europie i Ameryce

Jako pierwszy Europejczyk kawę opisał niemiecki botanik i podróżnik Leonard Rauwolf. W 1573 rozpoczął on trzyletnią podróż po Bliskim Wschodzie. Celem eskapady było odkrycie nowych ziół i lekarstw dla kompanii kupieckiej jego szwagra, Melchiora Manlicha. Rauwolf powrócił z wieloma cennymi towarami, jak również obfitymi zapiskami dotyczącymi tureckich zwyczajów. Na temat kawy wyraził się w następujący sposób:

Bardzo dobry napój zwany przez nich "Chaube", który jest niemal tak czarny jak inkaust i bardzo dobry na dolegliwości, szczególnie żołądkowe. Spożywają go oni o poranku, w otwartych miejscach, przed wszystkimi i bez najmniejszej oznaki strachu czy ostrożności. Napój popijają małymi łyczkami, tak ciepły jak to tylko możliwe, z glinianych i porcelanowych kubków.

Duże znaczenie dla rozpowszechnienia wiedzy o używce miały również zapiski włoskiego botanika i lekarza Prospera d'Alpino. Towarzyszył on weneckiemu poselstwu do Egiptu i po powrocie opisał lecznicze działanie kawy. Prawdopodobnie to dzięki niemu nazwa "caffè" przeniknęła do większości języków zachodniej Europy (ang. coffee, fr. café).

Trudno określić dokładnie kiedy kawa po raz pierwszy trafiła do Europy. W oparciu o zapiski Leonarda Rauwulfa z 1583 roku można stwierdzić, że stała się ona dostępna jeszcze w XVI wieku. Jej import był zasługą dwóch kompanii wschodnioindyjskich: brytyjskiej i holenderskiej. Pierwszą kawiarnię w Anglii otwarto w Oksfordzie w roku 1650. Należała ona do tureckiego Żyda imieniem Jakub (ang. Jacob lub Jacobs). W Londynie podobny przybytek rozpoczął działalność dwa lata później przy alei świętego Michała.

Na kontynencie kawa rozpowszechniła się ze sporym opóźnieniem. Pierwszy raz sprowadzono ją do Francji prawdopodobnie dopiero w roku 1644. W 1669 napój poznały elity paryskie na przyjęciu wydanym przez posła tureckiego Mustafę Paszę. Pierwszy kafehauz w stolicy kraju otwarto w 1671. W tym czasie w Anglii działało już ponad 3000 kawiarni. Napój zyskiwał także rosnącą popularność za oceanem. W 1670 rozpoczęła działalność pierwsza kawiarnia w Bostonie.

Po zwycięstwie pod Wiedniem w 1683 Polak Jerzy Franciszek Kulczycki założył pierwszy kafehauz w stolicy Austrii. Legenda mówi, że zrobił to korzystając z zapasów kawy porzuconych przez uciekających Turków. Następnie pomógł on spopularyzować zwyczaj dodawania do napoju cukru i mleka. Do niedawna w Wiedniu istniała tradycja wywieszania portretu Kulczyckiego (niem. Kolschitzky) w oknach kawiarni. Ostatnio mówi się, że pierwszym właścicielem kawiarni w Imperium Habsburgów był jednak Ormianin Johannes Diodato [5].

Pierwszą kawiarnią w Salzburgu była istniejąca do dziś Café Tomaselli. Kawiarnia ta jest najstarszą do dzis istniejącą kawiarnią Europy Zachodniej. Bywali w niej: Wolfgang Amadeus Mozart, Michael Haydn, Hugo von Hoffmannsthal i Max Reinhardt.

Nowa używka budziła na starym kontynencie wiele kontrowersji. Była produktem pochodzenia arabskiego, niektórzy widzieli więc w niej dzieło szatana. Na początku XVII w. na temat kawy wypowiedział się sam papież Klemens VIII, za którego przyzwoleniem napój ten wkroczył do świata chrześcijańskiego. W XVII i XVIII w. wielkie potęgi kolonialne rozpoczęły uprawę kawowca w swoich koloniach. Holandia w 1658 założyła pierwsze plantacje na Cejlonie. Następnie rozszerzyła uprawę na Jawę, z której rozprzestrzeniła się ona na cały Archipelag Sundajski. Francja pierwsze plantacje założyła na Martynice. Wkrótce uprawę kawy rozpoczęto również w Gujanie Francuskiej.

W 1719 Portugalczycy wykradli z Gujany sadzonki i założyli pierwsze plantacje w Brazylii. Dzięki nim do roku 1800 kawa zmieniła się z używki dla elit w ogólnodostępny napój dla każdego. Przez cały wiek XIX i pierwsze dekady XX Brazylia pozostawała głównym producentem i niemal monopolistą na rynku kawy. Dopiero w kolejnych latach polityka utrzymywania wysokich cen otworzyła drzwi dla kolejnych państw: Kolumbii, Gwatemali i Indonezji.

Pod koniec XIX wieku Wiedeń posiadał ponad 1200 kawiarni.

Obecnie kawa jest jednym z najpopularniejszych na świecie napojów. Wypija jej się około 400 mld filiżanek rocznie.

Źródło: Wikipedia

Reklama herbaty różanej

Reklama herbaty z pąkami róż

Barista art

Odmiany Cappuccino

Cappuccino
Składa się w 1/3 z espresso, w 1/3 z gorącego mleka i w 1/3 z mlecznej piany. Serwowane jest oczywiście w specjalnej filiżance do cappuccino.

Cappuccino scuro
Ciemniejsze cappuccino przyrządzane z mniejszą ilością mleka.

Cappuccino chiaro
Jaśniejsze cappuccino przyrządzane z większa ilością mleka.

Cappuccino freddo
Zmrożone, słodzone cappuccino.

Wywiad z Mike Harney

Wywiad z Mike Harney'em z Harney&Sons

Art late (3)

Film jest wart więcej niż 1000 słów ...

Woda do parzenia herbaty

Do przygotowania dobrej, aromatycznej i smacznej herbaty najlepsza jest woda miękka, a więc o bardzo małej zawartości wapnia. Niestety w Polsce najczęściej mamy do czynienia z wodą twardą o dużej zawartości fluoru i chloru, który jest wrogiem dobrej herbaty. Najlepiej używać wody mineralnej, niegazowanej, niskowęglanowej. Pamiętajmy, że woda stanowi bardzo ważny składnik przygotowania herbaty, któremu należy poświęcić uwagę. Herbata jest bardzo wrażliwa na wszelkie zanieczyszczenia zawarte w wodzie. Dobrym rozwiązaniem może okazać się stosowanie domowych filtrów zaopatrzonych w wymienniki jonowe i węgiel aktywowany do usuwania wapnia i chloru oraz ołowiu i miedzi. Jeśli nie mamy możliwości użycia wody dobrej jakości, musimy zwrócić uwagę na rodzaj herbaty, którą podajemy. W takim przypadku polecane są herbaty cejlońskie, które w mniejszym stopniu zmieniają swój smak pod wpływem wody gorszej jakości. Do przygotowania herbaty nie nadaje się woda destylowana, gdyż jest wyjałowiona i w dużym stopniu pozbawiona tlenu.

Herbata Harney&Sons - Bangkok

Herbata Harney&Sons - Bangkok

Bangkok -ręcznie zbierana Japońska zielona herbata z dodatkiem imbiru, kokosu i trawy cytrynowej. Podróż poprzez duszę Tajlandii.
Prawidłowy sposób parzenia zielonej herbaty: w rozgrzanym gorącą wodą dzbanuszku umieść saszetke z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej gorąca wodą o tem. ok. 83C i wyjmij ją po 3 minutach.
Zawartość kofeiny: 40-60 miligramów

Herbata Rooibos (czewonokrzew)

Rooibos (czyt. Rojbos, Rojbusz) ang. Red Bush niem. Rotbusch, to napar ziołowy, przyrządzany z liści czerwonokrzewu Aspalathus linearis, uprawianego w RPA (góry Cedarberg), które po dojrzeniu i ususzeniu tnie się na drobne, 1-2 milimetrowe kawałki.

Jest to napój nietypowy, niespokrewniony z tradycyjnymi herbatami. Napar ma kolor słomkowy i specyficzny, miodowy smak. Wyróżnia się łagodnością i brakiem typowego w herbatach zielonych lub czerwonych posmaku goryczy - nie zawiera garbników będących jego przyczyną. Nie zawiera także kofeiny, dlatego może być pity bez ograniczeń przez dzieci oraz przed snem. Zalecany jest także kobietom w ciąży ponieważ obfituje w żelazo i zapobiega mdłościom.[potrzebne źródło] Bogaty jest także w przeciwutleniacze dzięki czemu ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy, obniża ciśnienie krwi, spowalnia proces starzenia i hamuje produkcję komórek nowotworowych. Rooibos goi również swędzące rany i może być używany w formie okładu, a dzięki zawartości kwasów fenolowych korzystnie wpływa na przewód pokarmowy.[potrzebne źródło]

Napój ten znany jest w Europie krótko. Jego początki przypadają na początek XX wieku, gdy Rosjanin Benjamin Ginsberg zainteresował się krzewem uprawianym w górach Cedar w Afryce Południowej, niedaleko Kapsztadu. Z czasem rozpoznano wartość Rooibosa i opracowano metody polowej uprawy czerwonokrzewu. Sprzedawany jest od 1904 roku, a szeroką popularność zdobył w 1930 roku, kiedy to dr P. Le Fras Nortier odkrył niektóre z jego właściwości zdrowotnych. Po kryzysie wywołanym II wojną światową wielu plantatorów zbankrutowało. Doprowadziło to do powstania w 1954 roku Redbos-Tea-Control-Board, która nadzorowała produkcję Rooibosa w Afryce Południowej.

Czerwonokrzew osiąga wysokość do 2 metrów, liście przypominają igły sosnowe. Kwitnie na żółto w październiku. Gałęzie zbierane są od lata do wczesnej jesieni.

Żródło: Wikipedia

PARIS NEW YORK ROUTIN

Składniki:

• 15 ml syropu 1883 de Philibert Routin caramel
  
• 7,5 ml syropu 1883 de Philibert Routin cinnamon
  
• 60 ml espresso
• 120 ml zimnego mleka
• Bita śmietana o smaku cynamonu
• Sypki cynamon do posypki

Sposób przygotowania:
Podgrzej parą mleko zmieszane z syropami. Wlej espresso do szklanki 350 ml. Dodaj podgrzane z syropami mleko. Na wierzcu ułóż bitą smietanę. Posyp cenamonem.

Źródło: www.1883.com

Historia kawy - Nowa używka na Bliskim Wschodzie

Już w końcu XV wieku położony na południowym krańcu Morza Czerwonego arabski port Al-Mucha (bardziej znany jako Mokka) był dużym ośrodkiem handlu ziarnami rośliny zwanej kohwet. Wraz z ekspansją arabską zwyczaj picia kawy rozpowszechnił się na całym Bliskim Wschodzie. Początkowo budził on wiele nieufności, czy wręcz niechęci. Spożycie kawy zostało zabronione w Mekce w roku 1511, a w Kairze w 1532. Wobec szybkiego wzrostu popularności napoju zakazy wkrótce zniesiono. W 1554 w Stambule otwarto pierwszą kawiarnię. O ile w Arabii kontrowersje wokół nowej używki szybko zanikły, o tyle nad Bosforem jej kariera rozwijała się znacznie wolniej. Pobudzające właściwości palonych ziaren bywały obiektem krytyki religijnych ortodoksów, a pierwsze kawiarnie stawały się nieraz forami burzliwych dyskusji, co niepokoiło sułtanów. Restrykcje ustały u schyłku XVI wieku. Zarazem Turcja jako pośrednik w handlu stała się mocarstwem kawowym.

Źródło: Wikipedia

Jak zaparzyć włoska kawe ;-)

Earl Grey

Earl Grey to herbata czarna, aromatyzowana olejkiem bergamotowym.

Mieszanka została nazwana na cześć Charlesa Greya, 2. hrabiego Grey (2. Earl Grey), który podobno otrzymał prezent, prawdopodobnie dyplomatyczny podarek, z herbaty aromatyzowanej olejkiem z bergamoty. Legenda mówi, że był to wyraz wdzięczności chińskiego mandaryna, którego topiący się syn został uratowany przez jednego z ludzi lorda Greya. Ta mieszanka herbaty początkowo była zrobiona jednak ze sfermentowanej indyjskiej i cejlońskiej (lankijskiej) herbaty. Zresztą w Chinach od herbaty czarnej dużo bardziej popularna jest herbata zielona. Wydaje się więc wątpliwe, by Chińczycy dysponowali przepisem na to, co dziś nazywamy earl greyem. Zresztą lord Grey nigdy nie postawił stopy na ziemi chińskiej. Według innej wersji legendy herbata była podarkiem od hinduskiego radży, którego syna ocalił od tygrysa jeden ze służących Greya.

Źródło: Wikipedia

Artystyczna kawa - Late

Film jest wart więcej niż 1000 słów ...

Syropy barmańskie 1883 de Philbert Routin

Wszystkie aromatyzowane syropy "1883 de Philibert Routin" otrzymywane są z najwyższej jakości owoców i roślin przy użyciu krystalicznie czystej wody z francuskich Alp bez konserwantów, tłuszczu i cholesterolu. Naturalnie barwione. Postać koncentratu gwarantuje większą wydajność aromatu.

Produkty "1883 de Philibert Routin" zanurzą Cię w przyjemności prawdziwego smaku natury i rozbudzą zmysły.

Syropy barmańskie 1883 de Philbert Routin produkowane są we Francuskich Alpach od 1883 roku tylko i wyłącznie z naturalnych składników. Wśród profesjonalnych baristów uznawane są za najlepsze z najlepszych. Idealne do kawy, drinków, piwa oraz mrożonych napoi owocowych. Nikt nie będzie rozczarowany.

Syropy barmańskie 1883 de Philbert Routin nie zawierają jakichkolwiek konserwantów, czy sztucznych słodzików. Są one naturalnie pasteryzowane.

Herbata Harney&Sons - Pomergate Oolong

Herbata Harney&Sons - Pomergate Oolong

Pomegranate Oolong - Ti Quan Yin Oolong aromatyzowany owocami granatu.To trzeba spróbować. Orzeźwiająca i owocowa.
Prawidłowy sposób parzenia herbaty oolong: w rozgrzanym gorącą wodą dzbanuszku umieść saszetkę z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej gorącą wodą i wyjmij ją po 3 minutach.
Zawartość kofeiny: 40-60 miligramów

Rodzaje herbaty

Rodzaje herbaty

Istnieje wiele rodzajów herbaty. Najpopularniejsze z nich to herbata czarna, zielona, biała, pu-erh, oolong, aromatyzowana i prasowana.

Czarna herbata otrzymywana jest w wyniku czterech procesów - więdnięcia, skręcania, fermentacji i suszenia. Legenda głosi, iż czarna herbata powstała przypadkowo, w wyniku zmoknięcia (powodującego fermentację) ładunku zielonej herbaty, przewożonej kliprem do Anglii.

Czarną herbatę zwyczajowo dzieli się na następujące kategorie:

• Pekoe, Orange Pekoe, Flowery Orange Pekoe – różne rodzaje małych liści z górnej części krzewu; według miłośników herbaty to one umożliwiają zaparzenie najlepszego napoju.
• Broken Pekoe, Broken Orange Pekoe – jak wyżej; liście mechanicznie łamane podczas produkcji.
• Souchong – duże liście herbaciane, zbierane z reguły z dolnej części krzewu.
• Pył herbaciany – najgorszy rodzaj „surowca”. Używany do produkcji herbaty ekspresowej.

Najbardziej popularne gatunki czarnej herbaty: assam, yunnan, darjeeling, ceylon.

Zielona herbata powstaje z liści nie poddanych fermentacji – natychmiast po zerwaniu przeprowadzany jest proces suszenia. Dzięki temu przechowuje ona więcej cennych składników od czarnej herbaty lub oolonga. Jest też delikatniejsza w smaku od czarnych herbat.

Najbardziej popularne gatunki zielonej herbaty: genmaicha, gunpowder, longjing (lung ching), sencha.

Biała herbata powstaje z młodych pączków, które jeszcze nie zdążyły się rozwinąć. Zebranie takich pączków możliwe jest jedynie na wiosnę. Krzewy, z których powstać ma biała herbata, są czasami dodatkowo chronione przed słońcem – ma to zapobiec wykształceniu się chlorofilu. Pączki następnie więdną i są suszone. Herbata ta produkowana jest w głównie w Chinach. Herbata biała ma odcień lekko srebrnawy, a po zaparzeniu ma kolor jasnosłomkowy. Jest to najdroższy rodzaj herbaty – ceny zależą od gatunku, niemniej w Polsce przeciętnie kosztuje ona od 30 zł do ponad 100 zł za 100 g.

Herbata pu-erh jest herbatą czerwoną, która przechodzi dodatkowy proces fermentacji i leżakowania. Pochodzi z prowincji Yunnan w południowych Chinach. O ile herbatę pozostałych rodzajów przechowuje się nie dłużej niż rok, o tyle herbata pu-erh może leżeć nawet 50 lat. Jej charakterystyczną cechą jest bardzo silny zapach i smak. Uważana jest za herbatę mającą bardzo korzystny wpływ na zdrowie. Z tego względu np. czasach dynastii Tang picie herbaty pu-erh było przywilejem cesarza.

Herbata oolong (lub ulung, 烏龍茶) często jest nazywana „niedofermentowaną” lub „półfermentowaną”. Produkowana jest w Chinach. Zbiór liści odbywa się w ściśle określonym czasie. Zaraz po zebraniu, liście pozostawiane są na słońcu. Kiedy zwiędną, zbiera się je i wytrząsa w bambusowych koszach w celu obtarcia brzegów liści. Czynności te (więdnięcie i wytrząsanie) powtarza się kilkakrotnie na przemian, do momentu, kiedy liście zyskają kolor żółtawy. Wtedy poddaje się je krótkiej fermentacji (stanowi ona 12-20% fermentacji zwykłej) i procesowi palenia. Liście tej herbaty nigdy nie są połamane przez skręcanie, są zawsze całe.

Herbaty aromatyzowane powstają przez mieszanie dodatkowych aromatów z liśćmi herbat - zielonej, czarnej, pu-erh, lub oolong. Czynność tę wykonuje się tuż przed pakowaniem, czyli po dokonaniu się wszystkich procesów związanych z produkcją herbaty. Najczęściej do herbat dodaje się płatki kwiatów (róży, jaśminu) lub owocowych esencji zapachowych. Nie należy mylić herbat aromatyzowanych z naparami ziołowymi, zwanymi „herbatkami ziołowymi”, które nie powstają na bazie herbaty i nazwę herbata noszą niesłusznie.

Najbardziej popularne gatunki herbat aromatyzowanych: Earl Grey, lapsang souchong.

Herbaty prasowane znane są od czasów panowania w Chinach dynastii Tang. Wytwarzano wtedy herbatę w formie twardych kulek, wystawiając liście pod działanie pary, następnie prasując je i dopiero wtedy poddając suszeniu. W takiej właśnie formie herbata dotarła do Japonii. Obecnie herbata jest prasowana hydraulicznie na kształt płytek, niewielkich kostek, kulek, gniazd lub miseczek.

Źródło: Wikipedia

Orzechowo-cynamonowa herbata

Składniki

• 7,5 ml syropu barmańskiego 1883 de Philibert Routin Hazelnut
• 7,5 ml syropu barmańskiego 1883 de Philibert Routin Cinnamon
• 177,5 ml zaparzonej czarnej herbaty
• 60 ml gęstej śmietany
• Orzechy do posypki

Sposób przygotowania:
Wlej syropy do 300 ml filiżanki. Dolej herbatę. Wymieszaj. Na wierzch ułóż smietanę i posyp orzechami.

Żródło: www.1883.com

Herbata Harney&Sons - Dragon Pearl Jasmine

Herbata Harney&Sons - Dragon Pearl Jasmine

Dragon Pearl Jasmine - wyjatkowy Jaśmin. Zrolowane liście białej i zielonej herbaty aromatyzowane jaśminem. Po zaparzeniu perełki rozwijają się uwalniając czarujący zapach i doskonały smak.
Prawidłowy sposób parzenia herbaty jasminowej: w rozgrzanym gorącą wodą dzbanuszku umieść saszetke z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej gorąca wodą o tem. ok. 83C i wyjmij ją po 4 minutach.
Zawartość kofeiny: 30-50 miligramów

Barista

Barista to osoba zajmująca się wybieraniem, parzeniem oraz podawaniem kawy. W języku polskim funkcjonuje również nazwa kawiarka[1].

Kursy dla baristów obejmują zwykle naukę takich umiejętności jak:

• znajomość gatunków kawy
• przyrządzanie kawy
• przygotowywanie artystycznych kaw (warstwowych itp.)
• prawidłowe dbanie o ekspres do kawy
• rozróżnianie rodzajów mleka
• obsługę klienta

Organizowane są Mistrzostwa Świata Baristów (World Barista Championship). W Polsce od 2001 roku podczas Międzynarodowych Targów Gastronomiczno-Hotelarskich EuroGastro odbywają się także Mistrzostwa Polski Baristów (organizowane przez SCAE). W 2006 każdy z zawodników miał 15 minut na przygotowanie: 4 espresso, 4 cappuccino i 4 bezalkoholowe drinki na bazie espresso własnego przepisu. Zwycięzcą został Rafał Adamek. W 2007 zwycięzcą został Łukasz Jura, barista coffeeheaven, który w tym samym roku, jako reprezentant Polski na Mistrzostwach Świata Baristów w Tokio, zajął 10 miejsce. W roku 2008 Mistrzem Polski Baristów został Sławek Saran z kawiarni Coffee Heaven (przy ulicy Świętokrzyskiej).

Źródło: Wikipedia

Cappucino art (2)

Działanie kawy i wpływ na zdrowie

Działanie kawy i wpływ na zdrowie

Dzięki zawartości kofeiny kawa pełni rolę stymulującą. Pobudza organizm, zwiększa sprawność myślenia, znosi zmęczenie psychiczne i fizyczne. Ze względu na swoje właściwości pita jest przede wszystkim rano, często w dużych ilościach. Bezpośredni wpływ kofeiny zaczyna się odczuwać po około pół godzinie.

Już od XVI wieku, kiedy kawę sprowadzono do Europy budziła ona wiele kontrowersji. Z jednej strony chwalono jej niezwykłe działanie, z drugiej oskarżano o wywoływanie wiele różnych schorzeń, m.in. problemów żołądkowych, zawałów serca, raka i osteoporozy. W XVI-wiecznej Anglii podejrzewano nawet, że istnieje związek między impotencją i spożyciem nowej używki a już w XVII wieku sprzedawano ją tylko w aptekach, gdyż uważana ją za doskonały lek na wiele schorzeń czy alkoholizm. Krytyka nasiliła się w XIX wieku wraz z rozpowszechnieniem napoju. Coraz częstsze było tzw. "zdenerwowanie kofeinowe", występujące w efekcie spożycia zbyt dużej ilości kawy.

Badania przeprowadzane w XIX i XX wieku nie zdołały jasno wykazać do jakich chorób może doprowadzić picie kawy, choć nigdy też nie zaliczano jej do zdrowej żywności. Dopiero w ostatnich dekadach przeprowadzono wiarygodne testy na dostatecznie dużych grupach pacjentów. Mimo to naukowcy wciąż nie są zgodni w kwestii wpływu kawy na zdrowie. Wynika to przede wszystkim z trudności przeprowadzenia pewnych badań. Wymagają one nie tylko dużej liczby osób, ale także właściwego ujęcia niezależnych czynników: zwyczajów żywieniowych, płci, masy, ogólnej kondycji, chorób, poziomu cholesterolu itd.

Według najbardziej wiarygodnych badań:

• Spożycie kawy nie jest związane ze wzrostem ryzyka udaru mózgu i chorób serca.
• Nie ma związku pomiędzy umiarkowanym spożywaniem kofeiny, a ogólnym poziomem cholesterolu u człowieka.
• Nie udowodniono związku między spożyciem kawy a występowaniem chorób nowotworowych. Tego typu relacje pojawiają się dopiero w przypadku przyjmowania kofeiny w bardzo dużych ilościach.
• Kawa może zwiększać tętno, szczególnie gdy jest rzadko pita. Częste przyjmowanie kofeiny sprawia, że efekt ten zanika. Nie udowodniono związku między nadciśnieniem a spożyciem kawy[4].
• Kawa wypłukuje wapń z organizmu, jednak efekt ten jest na tyle niewielki, że nawet spożywanie jej w dużych ilościach nie zwiększa szansy zachorowania na osteoporozę.
• Brakuje dowodów na negatywny wpływ kawy spożywanej w umiarkowanej ilości na kobiety w ciąży i płód. Nie udowodniono także związku między piciem kawy przez matkę a wcześniactwem.

Pozytywne właściwości

Według niektórych badań kawa pita w umiarkowanych ilościach posiada pewne pozytywne, niekiedy nawet lecznicze właściwości.

• Polepsza pamięć krótkotrwałą i chwilowo podwyższa poziom IQ
• Zmniejsza ryzyko zachorowania na marskość wątroby
• Dotlenia organizm, przez co ułatwia koncentracje, a także pozytywnie wpływa na krążenie i układ trawienny.
• Przyśpiesza metabolizm, tym samym zwiększa tempo przemiany lipidów i pomaga zapobiegać zmęczeniu mięśni.
• Zmniejsza ryzyko wystąpienia u mężczyzn kamicy żółciowej
• Przyczynia się do zmniejszenia zachorowalności na nowotwory pęcherza wśród palaczy.
• Zmniejsza ryzyko zachorowania na chorobę Parkinsona
• Nawet do 50% zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę typu II
• Zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jelita i wątroby (hepatomę)
• Zwiększa efektywność środków przeciwbólowych
• Jest głównym przeciwutleniaczem w diecie osób spożywających niewiele owoców i warzyw
• Polepsza perystaltykę jelit

Negatywne właściwości
Badania wykazują także negatywne skutki picia kawy. Wiążą się one przede wszystkim z zawartą w niej kofeiną. Zwykle dotyczą przypadków spożywania kawy w zbyt dużych ilościach.

• Spożycie zbyt dużej ilości kawy może wywoływać uczucie nerwowości, niepokoju i rozdrażnienia (tzw. "zdenerwowanie kofeinowe").
• Podobnie jak herbata wpływa na żółknięcie zębów i może prowadzić do próchnicy.
• Ze względu na swoje właściwości pobudzające u większości ludzi utrudnia zasypianie (u nielicznych występuje efekt przeciwny).
• Nieznacznie zmniejsza płodność zarówno u mężczyzn jak i u kobiet.
• Spożycie dużej ilości kawy przez kobietę w ciąży może zwiększać prawdopodobieństwo martwego urodzenia. W związku z tym zalecane jest, by osoby w ciąży piły do dwóch filiżanek kawy dziennie[12].
• Gotowana kawa może w dużym stopniu wpływać na podniesienie poziomu cholesterolu.
• Kawa może zwiększać prawdopodobieństwa ataku serca u osób o wolniejszym metabolizmie (posiadających gen spowalniający detoksykację kofeiny w wątrobie) nawet o 133% w przypadku picia powyżej 4 filiżanek dziennie.
• Spożycie dużej ilości kawy może zwiększyć prawdopodobieństwo niektórych chorób serca.

Zalecane spożycie

Większość naukowców zaleca spożywanie do 500 mg kofeiny dziennie, co przekłada się na około 4 filiżanki kawy. Przyjmuje się, że kawa w tej ilości nie tylko nie jest szkodliwa, ale może nawet pozytywnie wpływać na organizm człowieka. W przypadku spożycia większej dawki kawy występować mogą wyżej wymienione skutki negatywne. Powyżej 1000 mg kofeina staje się trująca. Dokładna granica toksyczności zależy od właściwej danej osobie odporności na ten związek chemiczny. Za minimalną dawkę śmiertelną uznaje się 3200 mg (przyjmowane w jednej dawce). Realna dawka śmiertelna (przyjmowana w formie kawy) to 10 g, czyli około 80 filiżanek.

Zawartość kofeiny w napojach (mg)

• filiżanka kawy gatunku Robusta 330
• filiżanka kawy Arabica 175-185
• filiżanka etiopskiej kawy mokka 160
• filiżanka kawy rozpuszczalnej 95
• szklanka czarnej kawy 80-120
• filiżanka espresso 60
• filiżanka kawy mrożonej 50-70
• szklanka herbaty 45-65
• puszka coca-coli 45

Źródło: Wikipedia

Herbata Harney&Sons - Peach Ginger Twist

Herbata Harney&Sons - Peach Ginger Twist

Peach Ginger Twist - wyjątkowa mieszanka czarnej herbaty z suszoną brzoskwinią i imbirem.
Prawidłowy sposób parzenia czarnej herbaty: w rozgrzanym gorącą wodą dzbanuszku umieść saszetkę z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej wrzącą wodą i wyjmij ją po 5 minutach.
Zawartość kofeiny: 40-60 miligramów

Herbata Harney&Sons - historia

W 1970 roku John Harney i jego wspólnik nabyli firmę herbacianą od starego eksperta w tej branży Stanleya Masona. Przez kilka kolejnych lat John uczył się od Stanleya tajników sztuki komponowania ekskluzywnych herbat. Dowiedział się, że najlepsza jest herbata sypana i zaczął podzielać pogląd, że decyzja o pakowaniu herbaty w torebki ma szanse powodzenia tylko w przypadku, gdy są to najlepsze torebki w branży. Od tego czasu woreczki firmy Harney & Sons zawierają więcej herbaty i większe niż konkurencja liście.

John otworzył własną firmę w 1983 roku i niedługo potem wywołał prawdziwe trzęsienie ziemi w swojej branży. Powoli, ale zdecydowanie wielkie hotele, jak Ritz Carlton i ekskluzywne sklepy typu Williams Sonoma odkryły jego herbaty.

"Jesteśmy całkowicie oddani misji zapewnienia naszym klientom możliwie najlepszej herbaty. Michael podróżuje po świecie, od Niemiec po Indie, poszukując znanych acz niepospolitych odmian, jak również nowych ekscytujących naparów. Jakość nie dopuszcza żadnych kompromisów."

Linki:

Harney&Sons

Harney&Sons w Polsce

Herbata Harney&Sons - Mutan White

Herbata Harney&Sons - Mutan White

Mutan White - doskonałe wprowadzenie w świat rzadkich białych herbat. Srebrno białe pączki są delikatnie zrywane aby ich nie uszkodzić. Daje napój o jasnym kolorze i delikatnie słodkim smaku.
Prawidłowy sposób parzenia białej herbaty: Umieść w dzbanuszku saszetkę z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej wrzącą wodą i wyjmij saszetkę po 4-7 minutach
Zawartość kofeiny: 20 - 60 miligramów

Japońska ceremonia picia herbaty

Ceremonię herbacianą nazywa się w Japonii chanoyu, chadō lub sadō.

Chanoyu (jap. 茶の湯) znaczy dosłownie "wrzątek na herbatę", zaś chadō lub sadō (jap. 茶道) tłumaczymy jako "droga herbaty". Określenie Chadō podobnie jak np. sztuki walki - kobudō, kendō, karatedō, jūdō zawiera element "dō", który zapisujemy znakiem kanji, oznaczającym drogę (道). Słowo "dō" pojawia się także w takich nazwach, jak kadō ("droga kwiatów", to inna nazwa ikebany, sztuki układania kwiatów), czy shodō (japońska sztuka kaligrafii). Słowo to Japończycy rozumieją w dwojaki sposób: jako drogę rozumianą dosłownie, ale także przenośnie - "dō" w tym znaczeniu to alegoria rozwoju człowieka. Ceremonia herbaciana ma bardzo podniosły i uroczysty charakter. Podczas ceremonii pije się sproszkowaną zieloną herbatę (matcha).
(...)
Tradycyjna ceremonia herbaciana odbywa się w pawilonie herbacianym, usytuowanym w ogrodzie. Miejsce i atmosfera mają sprawiać wrażenie iluzorycznego świata i symbolizują oderwanie się od świata zewnętrznego i codziennych spraw.
Przybywających gospodarz wita ukłonem przy furtce. Goście wchodzą do ogrodu i tu spacerują, podziwiając rośliny i kamienne kompozycje. Wszyscy spotykają się przy ogrodowej ławeczce, po to, aby wybrać "pierwszego gościa" (shōkyaku). Jest to ta osoba spośród zaproszonych, która uchodzi za najbardziej szanowaną i obeznaną z etykietą chakai. Jej rolą będzie wraz z gospodarzem zadbanie o atmosferę spotkania oraz służenie przykładem. Goście przed przejściem do pawilonu na dłuższą chwilę zatrzymują się przy źródełku, gdzie każdy uczestnik chanoyu za pomocą drewnianego czerpaka nabiera wody i myje nią ręce oraz płucze usta. Czynność ta musi być pełna skupienia, wszyscy w symboliczny sposób oczyszczają ciało i ducha.
(...)
Ceremonia herbaciana jest niesamowitym przeżyciem. Jej specyficzną cechą jest to, że każda jest inna i nie sposób żadnej powtórzyć. Na cały wzniosły nastrój tego wydarzenia składają się piękno ogrodu, przedmioty umieszczone w tokonoma, pora roku, rozmowa oraz cały nastrój, stwarzany przez uczestników. Zarówno goście jak i gospodarz starają się wykonywać wszystkie czynności z odpowiednią gracją i lekkością. Każdy ruch jest starannie dopracowany, zaś rozmowa jest płynna, lekka i spontaniczna, jednak wyważona.

źródło: Wikipedia

Japońska ceremonia herbaciana

10 Przykazań Herbacianych

10 Przykazań Herbacianych

1. Używaj wyłącznie świeżej, wysokogatunkowej herbaty, która powinna być przechowywana w szczelnym pojemniku lub oryginalnej, trójwarstwowej torebce.
2. Używaj świeżej wody - opróżnij czajnik i napełnij go świeżą zimną wodą. Gorąca lub uprzednio przegotowana woda zawiera mniej tlenu i nadaje stalowego posmaku.
3. Upewnij się, iż dzbanek jest czysty - warstwa taniny nie podnosi smaku, powoduje tylko, iż herbata jest bardziej gorzka. Dwie łyżeczki sody rozpuszczone w gotującej wodzie pozwolą w ciągu 2 - 3 godzin usunąć osad.
4. Podgrzej swój dzbanek - opłucz go ciepłą wodą, co sprawi że wlewana do dzbanka woda pozostanie w momencie wrzenia w zetknięciu ze ściankami.
5. Stosuj prawidłową ilość herbaty - jedna łyżeczka na osobę plus jedna dodatkowo "dla dzbanka".
6. Stosuj prawidłowy czas parzenia - wlej wodę w pierwszym etapie gotowania (woda ma wtedy mętny, białawy wygląd – tzw . “biały wrzątek”) i zastosuj czas parzenia uwzględniając oczekiwane właściwości (w przypadku herbaty czarnej), jak i typ herbaty. Czarne herbaty - jeśli chcesz uzyskać właściwości pobudzające - czas parzenia nie powinien przekraczać 3 minut. Herbaty białe i zielone należy zalewać przegotowaną i ostudzoną do temperatury 70 – 80°C wodą. Aby uzyskać taką temperaturę wody po zagotowaniu należy odczekać 3 - 4 minuty. Parzenie trwające 5 minut daje napar relaksacyjny. Herbaty owocowe należy parzyć 7 - 10 minut.
   
7. Zawsze zamieszaj napar herbaciany przed podaniem.
8. Podawaj herbatę zaraz po zaparzeniu - będzie ona nie tak smaczna jeśli pozostanie w dzbanku dłużej niż 10 minut.
9. Wpłucz swój dzbanek - używaj do tego zimnej wody, nigdy nie myj go w zmywarce i nie stosuj detergentów.
10. Zaeksperymentuj ze swoim własnym specjalnym smakiem - np. użyj do tego herbaty Assam i Earl Grey - otrzymasz delikatny aromat bergamoty wzmocniony przez esencjonalność i posmak słodu Assamu.

Orient Express

Składniki:

• 4 ml syropu cynamonowego 1883 de Philibert Routin Cinnamon
• 1 espresso

Sposób przygotowania:
Do szklanki wlej syrop. Dodaj espresso i wymieszaj

Żródło: www.1883.com

Herbata Harney&Sons - Wedding

Herbata Harney&Sons Wedding w jedwabnych saszetkach.

Wedding Tea - wyjątkowa propozycja na jedną z najważniejszych okazji życia - ślub. Egzotyczna biała herbata Mutan z różanymi pączkami , wanilią i cytryną. Oby szczęście trwało i trwało bez końca.

Prawidłowy sposób parzenia białej herbaty: Umieść w podgrzanym dzbanuszku saszetkę z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej gorącą wodą i wyjmij saszetkę po 3 minutach

Zawartość kofeiny: 20 - 60 miligramów
Efekt/Skutek: herbata kojąca

Historia picia herbaty w Anglii

Historia kawy - Odkrycie kawy

Owoce kawowca wykorzystywane były w Etiopii już w I tysiącleciu p.n.e. Spożywano je gotowane z dodatkiem masła i soli, lecz nie uprawiano, tylko zbierano ze stanowisk naturalnych. Przypuszczalnie w XIII lub XIV w. przywiezione zostały przez kupców arabskich do Jemenu, który do dziś dostarcza najdroższej kawy. Prawdopodobnie tam opracowano metodę preparowania nasion przez prażenie i wytwarzanie z nich napoju, który Beduini rozpowszechnili w całej Arabii. Z odkryciem kawy wiążą się dwie legendy. Pierwsza przypisuje związane z tym zasługi sufiemu Shaikh ash-Shadhilemu. Miał on w czasie swojej wędrówki po Afryce przypadkiem natrafić na stado wyjątkowo pobudzonych kóz. Z ciekawości spróbował zjadanych przez nie owoców, poznając ich niezwykły wpływ na organizm człowieka. Druga, bardzo podobna historia jako odkrywcę podaje etiopskiego pasterza o imieniu Kaldi.

Źródło: Wikipedia

Cappucino art

Kawa Mochanilla

Przepis

• 15 ml syropu czekoladowego 1883 de Philibert Routin Chocolate
• 15 ml syropu waniliowego 1883 de Philibert Routin Vanilla
• 60 ml espresso
• 180 ml mleka
• Bita śmietana
• Kakao do posypki

Podgrzej mleko zmieszane z syropami
Wlej espresso do szklanki około 350 ml. Dodaj mleko. Zamieszaj.
Dodaj bitej smietany i posyp kakaem.

Smacznego !!!

Syropy 1883 de Philbert Routin - Caramel

Syrop barmański 1883 de Philbert Routin - Caramel. Smak karmelu do twojej kawy.

Kawa Mocharetto

Składniki

• 15 ml syropu czekoladowego 1883 de Philibert Routin Chocolate
  
• 7,5 ml syropu o smaku amaretto 1883 de Philibert Routin Amaretto
  
• 60 ml espresso
• 180 ml zimnego mleka
• Bita śmietana o smaku amaretto
• Sypka czekolada
  

Sposób przygotowania:

Podgrzej parą mleko zmieszane z syropami.
Zamieszaj.Wlej espresso do dużej (360 ml) szklanki. Dodaj pogrzane mleko. Na wierzchu dodaj bitą śmietanę. Posyp czekoladą.

Źródło: www.1883.com

Ice Mocha - art

Właściwości zielonej herbaty

Zielona herbata ma cenne właściwości lecznicze, ale i nie tylko, m.in.:

• obniża poziom cholesterolu;
• reguluje procesy trawienne;
• stymuluje krążenie;
• chroni przed zawałem serca;
• zapobiega zwężaniu się naczyń krwionośnych;
• zmniejsza ryzyko zachorowań na raka;
• łagodzi bóle głowy;
• koi nerwy;
• ułatwia koncentrację;
• poprawia pamięć;
• chroni przed cellulitem;
• łagodzi zatrucia alkoholowe;
• poprawia pracę wątroby i nerek;
• hamuje procesy starzenia się organizmu;
• odświeża oddech;
• wzmacnia zęby i kości.

Doskonałe efekty zdrowotne daje wypicie minimum dwóch szklanek herbaty dziennie.

Picia zielonej herbaty nie zaleca się dla:

• osób cierpiących na bezsenność i nerwowość;
• osób mających wrażliwy żołądek;
• osób z wrzodami żołądka.

Uwaga! Zieloną herbatą nie powinno się popijać leków.

Źródło: www.smaczny.pl

Zbiór herbaty

Ice-tea - czyli herbata na zimno (2)

Drugim ze sposobów przygotowania herbaty na zimno popularnie nazywanej ice-tea jest przygotowanie jej na gorąco. Jest to najpopularniejsza metoda, i dużo szybsza od przygotowania na zimno. Ten sposób jest szczególnie rekomendowany do przygotowania herbaty o mocnym smaku. Dzieki temu sposobowi możliwe będzie wydobycie naturalnego aromatu czarnej herbaty.

Rekomendowane herbaty do tego sposobu parzenia to:

• Dajerling
• Ceylon oraz inne czarne herbaty
• Czarne aromatyzowane herbaty
• Czerwone herbaty oolong
• Rooibos

Sposób przygotowania:

Aby zrobić 1 litr mrozonej herbaty – na 500 ml wody – uzyj ok 20—25 g liści herbaty. Zaparz herbatę i odczekaj 3-5 minut. Usuń liście. Dodaj 300 ml zimnej wody I 200 g kostek lodu.

Smacznego !!!

Herbata Harney&Sons - Hot Cinnamon Sunset

Herbata Harney&Sons Hot Cinnamon Sunset w jedwabnych saszetkach.

Hot Cinnamon Sunset - mieszanka czarnej chińskiej herbaty , cynamonu, pomarańczy i słodkich goździków. Hot Cinnamon to jedna z najbardziej popularnych wśród naszych herbat. Mieszanka czarnych herbat, różnych gatunków cynamonu, pomarańczy i słodkich goździków uwiodła już wielu smakoszy. Cieszymy się, że możemy zaoferować ją także w jedwabnych saszetkach.
Prawidłowy sposób parzenia czarnej herbaty: w rozgrzanym gorącą wodą dzbanuszku umieść saszetkę z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej wrzącą wodą i wyjmij ją po 5 minutach.
Zawartość kofeiny: 40-60 miligramów
Efekt/Skutek: oszołamiajacy!!!

Skład zielonej herbaty

W skład zielonej herbaty wchodzą:

• witaminy: A, B1, B2, B6, C, E, K, PP;
• mikroelementy: wapń, żelazo, miedź, mangan, fluor, potas, sód, cynk;
• olejki eteryczne;
• kofeina zwana teiną;
• garbniki.

Źródło: www.smaczny.pl

Herbaty Harney&Sons w jedwabnych saszetkach

Firma Harney & Sons jest dumna mogąc zaoferować swoim klientom herbaty sypane, pakowne w przepiękne jedwabne saszetki. Doskonałe połączenie jakości herbaty sypanej oraz korzyści z użycia saszetki, które znajduje aprobatę u najbardziej wybrednych koneserów herbaty. Jako że jesteśmy pierwszą firmą, która wprowadziła jedwabne saszetki na rynki Europy Centralnej i Wschodniej, nasi klienci mogą liczyć na nieporównywalną świeżość, jakość i różnorodność naszych mieszanek. Saszetki Harney&Sons dostępne są w puszkach po 20 sztuk.

Herbaty w puszkach dostępne są w 3 kolekcjach:

• Classic
• Blends
• Historical Royal Palaces

Czekolada po Wiedeńsku

Przepis:

• 15 ml syropu wanilowego 1883 de Philibert Routin Vanilla
• 7,5 ml syropu orzechowego 1883 de Philibert Routin Hazelnut
• 2 łyżeczki niesłodzonego kakao
• 180 ml zimnego mleka
• Bita Śmietana
• Ziarna kawy do ozdoby

Podgrzej razem mleko, oba syropy oraz kakao. Wlej do szklanki 350 ml. Dodaj bitej śmietany. Posyp dla ozdoby ziarnami kawy.

Herbata Harney&Sons - Paris

Herbata Harney&Sons Paris w jedwabnych saszetkach.
Paris - doskonała owocowa czarna herbata z dodatkiem olejku bergamotki oraz wanilii. Wspomnienie Miasta Światła - Paryża.
Prawidłowy sposób parzenia czarnej herbaty: w rozgrzanym gorącą wodą dzbanuszku umieść saszetkę z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej wrzącą wodą i wyjmij ją po 5 minutach.
Zawartość kofeiny: 40- 60 miligramów

O herbatach

Art Late (2)

Ice-tea o smaku amaretto

Składniki:

• Lód
• 30 ml syropu o smaku amaretto 1883 de Philibert Routin Amaretto
• 240 ml zaparzonej i ostudzonej czarnej herbaty
• Plasterek cytryny

Sposób przygotowania:
Dużą szklankę (500ml) wypełnij w 3/4 lodem. Dodaj ostudzoną czarną herbatę oraz syrop. Dobrze wymieszaj. Ozdób plasterkiem cytryny.

World Barista Championship 2007 - Prezentacja uczestników

Kawa Bannacino

Składniki:

• 7,5 ml syropu bananowego 1883 de Philibert Routin Banana
  
• 7,5 ml syropu waniliowego 1883 de Philibert Routin Vanilla
  
• 60 ml espresso
• 90 ml zimnego mleka
• Cacao

Przepis:

Wlej syropy z mlekiem do dzbanka i podgrzej parą robiąc pianę z mleka. Wlej espresso do 250 ml szklanki. Dodaj mleko. Na wierzchu ułóż utworzoną pianę z mleka. Posyp kakao.

Źródło: www.1883.com

Przepisy kawowe - Kawy mrożone

Herbata Harney&Sons Canton Green Tea

Herbata Harney&Sons Canton Green Tea w jedwabnych saszetkach.

Canton Green Tea - chińska zielona herbata aromatyzowana olejkiem pomarańczy i obsypana płatkami nagietka.

Prawidłowy sposób parzenia zielonej herbaty: w rozgrzanym gorącą wodą dzbanuszku umieść saszetkę z herbatą - z jednej saszetki otrzymasz 2 filiżanki. Zalej gorąca wodą o tem. ok. 83C i wyjmij ją po 3 minutach

Koreańska ceremonia herbaciana

Cafe Riviera

Składniki:

• Kruszony lód
• 15 ml syropu waniliowego 1883 de Philibert Routin Vanilla
• 10 ml syropu czekoladowego 1883 de Philibert Routin Chocolate
• 10 ml zmrożonej kawy
• 1 łyżka lodów kawowych
• Bita śmietana

Do szklanki wsyp kruszony lód.
Polej Syropem 1883 de Philibert Routin Vanilla oraz 1883 de Philibert Routin Chocolate.
Dodaj zmrozoną kawę oraz lody. Na końcu dodaj bitą smietanę.

Źródło: www.1883.com

Art late (1)

Film jest wart więcej niż 1000 słów ...

Herbata

Herbata

Wiecznie zielona roślina z rodzaju kamelia, pochodząca z południowo-wschodniej Azji. Uprawia się krzewy herbaty chińskiej (Camellia sinensis, syn. Thea sinensis - polska nazwa herbata pochodzi od łac. herba thea), drzewa herbaty asamskiej (Camellia assamica) oraz ich mieszańce – herbatę gruzińską i cejlońską. Uprawiana w wielu krajach strefy zwrotnikowej, także poza Azją, dla pączków i liści, z których po uprzednim przygotowaniu (suszenie, czasami fermentacja) przyrządza się napar o tej samej nazwie. Nazwą „herbata” określa się również napary z innych ziół, np. herbata rumiankowa, herbata paragwajska, herbata Rooibos.

Źródło: Wikipedia

Syropy 1883 de Philbert Routin - Vanilla

Syrop 1883 de Philbert Routin - Vanilla. Naturalny smak Wanilli.

Artystyczna kawa - Late z czekoladową różą

Film jest wart więcej niż 1000 słów ...

Ice-tea - czyli herbata na zimno (1)

Jednym ze sposobów przygotowania herbaty na zimno jest ... przygotowanie jej na zimno. Ten sposób stał się ostatnio dość popularny na świecie.
Przygotowania w ten sposób herbata zadziwi swoim delikatnym smakiem.

Rekomendowane herbaty do tego sposobu przenia to:

• Zielone herbaty aromatyzowane
  
• Zielone Japońskie herbaty
• Darjelling
• Oolong
• Rooibos

Sposób przygotowania:

1. Do zimnej wody wsyp herbatę - na każde 100 ml wody wsyp 1 g herbaty
2. Przykryj dzbanek i wstaw do lodówki na 8-10 godzin
3. Usuń liście herbaty z wody

Dość ważny jest smak samej wody. Dlatego należy użyć dobrej wody mineralnej albo dobrze przefiltrowanej.

Smacznego !!!